مشکل کجاست؟!

یکی از مشکلات ما همین است که مردم _ به دلایلی که بر همه روشن است _ نمی توانند بدون به وجود آمدن مشکلات امنیتی و سیاسی برای کشور ، در فضایی عادلانه و به دور از سوار شدن موج سوءاستفاده های دشمن ، برای پیگیری مطالبات و حل مشکلاتشان تجمع مسالمت آمیز اعتراضی داشته باشند . باید صبر کنند بلکه خود مسئولین بر اساس وجدان و اخلاقی که دارند پیگیر رفع مشکلات مردم باشند .

زمانی که مسئولین به جای پاسخگویی ، مدعی شوند و‌ مردم احساس کنند کسی به فکر فشاری که به آنها وارد میشود نیست ، دیگر نمیتوانند به این فکر کنند که دشمنان و آنطرف آبی ها چه سوءاستفاده هایی خواهند کرد . با تحریک عده ای که به دنبال ماهی گیری از آب گل آلودند بالاخره کاسه صبرشان لبریز خواهد شد و می شود آنچه شد .... چاره کار اینست که مسئولان به جای حرف زدن و‌ سیاسی کاری ، برای حل مشکلات مردم آستین بالا بزنند ، به گونه ای که مردم تلاش آنها برای بهبود اوضاع را ببینند . چاره اینست که راه درست اعتراض را به مردم نشان بدهند ، راهی که بشود امیدوار بود به نتیجه می رسد . چاره اینست که مسئولان مسئول و پاسخگو باشند ، رسانه ها به دور از بازی های سیاسی ، صدای حقیقی مردم بشوند و دستگاه قضایی عدالت را جاری کند .
اما آنچه مردم معترض نباید فراموش کنند ، جدا کردن خود از صف فتنه گران و آشوبگران است ؛ چرا که در غیر این صورت نه تنها مشکلات حل نخواهد شد بلکه دشمن مسیر را به سمت اهداف خود تغییر خواهد داد 

حدیث روز...